กระบวนการเปลี่ยนโพลีโพรพีลีนและโพลีเมอร์โพลีเอสเตอร์ให้เป็นผ้านอนวูฟเวนนั้นไม่ได้แย่เท่ากับการแปรรูปพลาสติกสังเคราะห์ แต่ก็ยังใช้พลังงานมาก การผลิตผ้าไม่ทอต้องใช้ความร้อน ความดัน และเครื่องจักรอื่นๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกที่ไม่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับวัตถุดิบอินทรีย์ นี่คือสาเหตุที่ผู้ผลิตผ้าประเภทนี้หลายรายเริ่มใช้โพลีเมอร์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมซึ่งได้มาจากทรัพยากรหมุนเวียนแทนวัตถุดิบจากปิโตรเลียม
โพลีแซ็กคาไรด์ที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพบางชนิดมีพื้นฐานมาจากโพลีแซ็กคาไรด์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหรือจากปิโตรเคมี เทอร์โมเซ็ตโพลีเมอร์จากน้ำมันพืช หรือโพลีเมอร์สังเคราะห์ที่มีสารเติมแต่งที่ทำให้เกิดการย่อยสลายด้วยแสง ออกโซ และการย่อยสลายทางชีวภาพ (Farrington et al., 2005) ในระหว่างการย่อยสลาย โพลีเมอร์สายยาวจะถูกไฮโดรไลซ์เป็นโอลิโกเมอร์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำกว่าโดยการกระทำของจุลินทรีย์เมื่อมีน้ำและออกซิเจน ปฏิกิริยาจะถูกเร่งโดยการเติมกรดหรือด่าง และผลของอุณหภูมิและความชื้น
โพลีเมอร์ที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพมักไม่ปนเปื้อนในดินที่ฝังหรือหมัก อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้อาจปนเปื้อนในดินด้วยคาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน น้ำ และฮิวมัส (Farrington et al., 2007)
สิ่งทอเกษตรที่ทำจากวัสดุย่อยสลายได้ทางชีวภาพเหล่านี้สามารถนำไปใช้งานได้หลากหลาย สามารถใช้เพื่อป้องกันดินจากการกัดเซาะ เพื่อรักษาความชื้นและสารอาหารในทุ่งนา และเพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตของวัชพืช ผ้าเกษตรบางชนิดสามารถช่วยเพิ่มผลผลิตพืชผลได้โดยการลดความจำเป็นในการใช้ปุ๋ย
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพของสิ่งทอเกษตรขึ้นอยู่กับปริมาณเซลลูโลส ความตกผลึก และอุณหภูมิ ผ้าเกษตรที่ดีที่สุดที่จะใช้ควบคุมการกัดเซาะคือผ้าที่มีปริมาณเซลลูโลสสูงและมีความเป็นผลึกต่ำ สิ่งทอเกษตรควรแช่ในน้ำประมาณสองชั่วโมงเพื่อให้แน่ใจว่ามีความอิ่มตัวเต็มที่ก่อนทดสอบความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ
ทดสอบความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพของเสื่ออนามัยนอนวูฟเวนซึ่งเย็บด้วยปอกระเจาและเส้นใยปอ ได้รับการทดสอบ ผลการวิจัยพบว่าความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพของเสื่ออนามัยเหล่านี้เป็นที่น่าพอใจโดยพิจารณาจากการประเมินทางประสาทสัมผัสและการวิเคราะห์ความต้านทานแรงดึง เสื่ออนามัยที่มีความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพสูงสุดคือเสื่อที่มีเปอร์เซ็นต์เส้นใยสั้นสูง เสื่ออนามัยที่มีความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพต่ำที่สุดคือเสื่อที่มีความเข้มข้นของเส้นใยยาวมากที่สุด เนื่องจากเส้นใยที่ยาวกว่ามีความต้านทานต่อการย่อยสลายของจุลินทรีย์ได้ดีกว่าเส้นใยสั้น
